TAJEMNICE RADOSNE
1. Zwiastowanie
Zwiastowanie to początek dzieła odkupienia. „Bóg posłał anioła Gabriela do Dziewicy i rzekł: Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus” (Łk 1, 26). Syn Boży przyjął ciało z Maryi i stał się człowiekiem. Trzeba pełnić wolę Bożą, jak Ona.
Prosimy Cię, Panie, za nasze rodziny, by przez wiarę i modlitwę były otwarte na przyjęcie Bożego wezwania i powołania. Jezu, uczyń serca nasze według Serca Twego.
2. Nawiedzenie Elżbiety
Anioł powiedział Maryi: „Oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna” (Łk 1,36). Maryja poszła, aby jej pomagać. Elżbieta powitała ją: „A skądże mi to że matka mojego Pana przychodzi do mnie?” Panie, pomnóż w nas ducha poświecenia i ofiary dla bliźnich.
Powołanie kapłańskie to nie tylko osobisty dar Boga dla wybranego człowieka. To dar dla całej wspólnoty, która czeka, by kapłan przyniósł jej Jezusa.
Prosimy Cię, Panie, o ten dar, zwłaszcza tam, gdzie brakuje kapłanów. Jezu, uczyń serca nasze według Serca Twego.
3. Narodzenie Pana Jezusa
„W owym czasie… udał się Józef do Betlejem…” Tam Maryja porodziła „swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie” (Łk 1, 1-7). Każde ochrzczone dziecko jest żłóbkiem dla Jezusa, który daje nadzieję życia wiecznego.
Prosimy Cię, Panie, za ludzi obojętnych i chwiejących się w wierze, by otworzyli się na łaski, którymi nas obdarzasz przez posługę każdego kapłana. Jezu, uczyń serca nasze według Serca Twego.
4. Ofiarowanie Pana Jezusa
Rodzice „przynieśli Dziecię do Jerozolimy, aby je ofiarować Panu” (Łk 2,22). Również nas Duch Święty kieruje do świątyni aby z radością spotykać Zbawiciela w Jego słowie i sakramentach, aby wzrastać w mądrości oraz w łasce u Boga i u ludzi.
Kapłaństwo nierozłącznie związane jest z ofiarą – ofiarą Chrystusa, ale też z osobistym wyrzeczeniem się dla Niego domu, rodziny, przyjaciół…
Prosimy Cię, Panie, aby młodzi ludzie nie wahali się zrezygnować dla Ciebie z tego, co proponuje świat, i wybrać drogę kapłańskiego powołania. Jezu, uczyń serca nasze według Serca Twego.
5. Znalezienie Pana Jezus
Gdy Jezus miał dwanaście lat podczas Świąt Paschy zaginął rodzicom. „Po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś którzy Go słuchali byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami” (Łk 2,46). Podobnie i my poszukujemy Jezusa i znajdujemy go w świątyni
Życie kapłana nie może być takie jak życie ludzi świeckich. Kapłan również powinien być w tym, co należy do Ojca.
Prosimy Cię, Panie, abyśmy poprzez modlitwę pomagali kapłanom wzrastać na drodze powołania. Jezu, uczyń serca nasze według Serca Twego.
TAJEMNICE ŚWIATŁA
1. Chrzest Jezusa w Jordanie
„Jezus przyjął od Jana chrzest w Jordanie. Gdy wychodził z wody, ujrzał rozwierające się niebo i Ducha jak gołębicę zstępującego na Niego. A z nieba odezwał się głos:Ty jesteś mój Syn najmilszy, w Tobie mam upodobanie.” (Mk 1,9) Przez chrzest stajemy się dziećmi światłości, umiłowanymi przez Boga.
Wierni, patrząc na swego pasterza, chcą zobaczyć Chrystusa, który naucza, przebacza.
Dziękujemy Ci, Panie, za każdego księdza biskupa i kapłana, przez którego udzieliłeś nam sakramentalnych darów. Jezu, uczyń serca nasze według Serca Twego.
2. Pierwszy cud w Kanie
Na weselu w Kanie Galilejskiej skuteczną okazała się prośba Maryi: „Nie mają wina” (J 2,3)- Jezus zamienił wodę w wino, przez co „objawił chwałę swoją i uwierzyli w Niego Jego uczniowie” (J 2,11). Cud w Kanie również dla nas jest światłem wiary.
Kapłan na wzór Maryi jest zatroskany o wspólnotę i nie przestaje powtarzać: „Uczyńcie wszystko, cokolwiek powie wam Jezus”.
Dziękujemy Ci, Panie, za troskę każdego kapłana o powierzoną mu owczarnię. Niech zaowocuje ona przemianą wielu ludzkich serc. Jezu, uczyń serca nasze według Serca Twego.
3. Nauczanie Pana Jezusa
Jezus „wędrował przez miasta i wsie nauczając i głosząc Ewangelię o królestwie Bożym” (Łk 8,1) Jego nauczanie i wzywanie do nawrócenia zmierza do tego abyśmy jaśnieli podobieństwem do Niego.
Kapłan ma być wyraźnym światłem i czytelnym drogowskazem kierującym ku Bogu. Ma być tym, który pierwszy uwierzy, przyjmie Ewangelię do serca i z wiarą będzie ja głosił.
Dziękujemy Ci, Panie, za świadectwo życia każdego kapłana. Niech bedzie dla nas wzorem, jak żyć według wskazań Twojej Ewangelii. Jezu, uczyń serca nasze według Serca Twego.
4. Przemienienie Pańskie
Jezus wziął z sobą Piotra, Jana i Jakuba i wyszedł na górę, a gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił i Jego odzienie stało się lśniąco białe. A z obłoku odezwał się głos: „To jest Syn mój wybrany, Jego słuchajcie” (Łk 9,35). Chwilowe przeżycie Boskiej chwały Chrystusa tak uczniów uszczęśliwiało, że pragnęli tam pozostać.
Dziękujemy Ci, Panie, za świętych kapłanów. Niech ich przykład będzie zachętą dla innych księży, by nigdy nie rezygnowali z obranej drogi. Jezu, uczyń serca nasze według Serca Twego.
5. Ustanowienie Eucharystii
Zbawiciel podczas Ostatniej Wieczerzy ustanowił eucharystyczną Ofiarę: „Sakrament miłosierdzia, znak jedności, węzeł miłości, ucztę paschalną, w której pożywamy Chrystusa, dusza napełnia się łaską, otrzymujemy zadatek przyszłej chwały” (KL 47). Nie ma Eucharystii tam, gdzie nie ma kapłana.
Dziękujemy Ci, Panie, że zostałeś z nami w darze Eucharystii i za to, że w naszej ojczyźnie nie brakuje kapłanów. Obyśmy tylko chcieli przystępować często do tego stołu, który dla nas obficie zastawiasz. Jezu, uczyń serca nasze według Serca Twego.
TAJEMNICE BOLESNE
1. Modlitwa w Ogrójcu Ogrójcu
Po Ostatniej Wieczerzy Jezus „udał się na Górę Oliwną; towarzyszyli Mu także uczniowie… rzekł do nich Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie”. Następnie modlił się: „Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode mnie ten kielich! Jednak nie moja, lecz Twoja wola niech się stanie” (Łk 22, 43). Jezus odkupił świat. I nasze cierpienia mają moc zbawczą dla nas bliźnich.
Lubimy, kiedy kapłan pięknie prowadzi modlitwy. Szkoda, że nie widzimy, gdy w samotności okrasi je czasem cichą łzą.
Dziękując Ci, Panie, za dar kapłańskiej modlitwy, prosimy: odnów ducha modlitwy w sercach tych księży, którzy już się nie modlą. I niech z naszej strony nigdy nie zabraknie modlitwy za kapłanów. Jezu, uczyń serca nasze według Serca Twego.
2. Biczowanie
„Piłat kazał Jezusa ubiczować” (J 19,1). „On obarczył się naszym cierpieniem, dźwigał nasze boleści, a myśmy uznali Go za skazańca” (Iz53,4). Jezus cierpiał biczowanie za nasze grzechy cielesne.
Cierpienie nie omija też kapłanów…
Dziękując Ci, Panie, za księży, którzy – mimo choroby i bagażu lat – służą Ci całym sercem, prosimy: umocnij tych, którzy odeszli z kapłaństwa, zrażeni trudnościami i niepowodzeniami. Niech nasza modlitwa i cierpienie ofiarowane w ich intencji wyjedna łaskę powrotu. Jezu, uczyń serca nasze według Serca Twego.
3. Ukoronowanie cierniem
„Uplótłszy wieniec z ciernia włożyli Mu na głowę, a do prawej ręki dali Mu trzcinę. Potem przyklękali przed Nim i szydzili z Niego, mówiąc:Witaj, królu żydowski” (Mt 27,28). Dzisiaj koroną są zwłaszcza nasze grzechy. Przebacz, Panie, naszą pychę.
Tak wielu cieszy się dziś z kapłańskich słabości, podanych do publicznej wiadomości.
Dziękując Ci, Panie, również za tego słabego kapłana, którego przecież też wybrałeś i powołałeś, nie przestajemy prosić: wyrwij go z mocy zła i na nowo rozpal w nim ogień swojej miłości. Jezu, uczyń serca nasze według Serca Twego.
4. Niesienie krzyża
„Piłat wydał Jezusa, aby Go ukrzyżowano” (J 19,16). W czasie drogi krzyżowej współcierpiała z Nim Jego Matka. Jezus do nas mówi: „Kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze swój krzyż i niech Mnie naśladuje” (Łk 9,23) Panie, daj nam siłę do dźwigania krzyża naszych obowiązków.
Kapłański krzyż to nie tylko osobiste obowiązki i troski. To wzięcie na swoje ramiona odpowiedzialności za Kościół.
Dziękując Ci, Panie, za dobrych pasterzy, troszczących się o swoje owce, prosimy: wybacz tym kapłanom, którzy stali się przyczyną zgorszenia. Niech w Twoim Miłosierdziu znajdą moc, by podnieść się z upadku. Jezu, uczyń serca nasze według Serca Twego.
5. Ukrzyżowanie
„Była godzina trzecia, gdy Go ukrzyżowano” (Mk 15,25). „Wykonało się!” (J 19,30). Przez posłuszeństwo Ojcu, Jezus zadośćuczynił za nieposłuszeństwo Adama i jego potomków. Przez mękę i śmierć na krzyżu wybawił nas od grzechu i śmierci wiecznej. Naszą troski jest życie w Chrystusie i podążanie z Nim do Ojca w niebie.
Skoro Jezus przez swoją śmierć pokazał, że „do końca nas umiłował”, kapłan nie może postąpić inaczej. Musi pozostać wierny powołaniu, nawet gdy przyjdzie starość i siły osłabną.
Dziękując Ci, Panie, za kapłanów, którym pozwoliłeś dożyć sędziwych lat, prosimy: aby ci, którzy dopiero rozpoczną swoje kapłaństwo, wytrwali do końca, ciesząc się tym wielkim darem i dzieląc sie nim z ludźmi, wśród których przyjdzie im pracować. Jezu, uczyń serca nasze według Serca Twego.
TAJEMNICE CHWALEBNE
1. Zmartwychwstanie
„Anioł przemówił do niewiast: Wy się nie bójcie! Gdyż wiem, że szukacie Jezusa ukrzyżowanego. Nie ma Go tu, bo zmartwychwstał, jak powiedział. Chodźcie, zobaczcie miejsce, gdzie leżał” (Mt 28,5-6). Jego zmartwychwstanie daje pewność, że i my zmartwychwstaniemy.
Kapłan ma być wobec wspólnoty pierwszym, który wierzy, że Chrystus żyje i jest obecny w swoim kościele. Wierzy w zwycięstwo dobra nad złem.
Dziękujemy Ci, Panie, za każdego kapłana, który zło potrafi zwyciężać dobrem, miłością i przebaczeniem. Ucz nas odnosić i w naszym życiu takie zwycięstwa. Jezu, uczyń serca nasze według Serca Twego.
2. Wniebowstąpienie Pańskie
Jezus „wyprowadził uczniów ku Betanii i podniósłszy ręce błogosławił ich. Kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba” (Łk 24, 50). Aniołowie rzekli: „Dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba” (Dz 1, 10). Jezu wstępujący do nieba, daj nam łaskę tęsknoty za Tobą.
W życiu kapłana nie ma miejsca na kompromis, niepisaną ugodę dobra ze złem. Jest tylko jedna droga – czyń dobro, zła unikaj.
Dziękujemy Ci, Panie, za każdego kapłana, który bez reszty oddaje się swemu powołaniu, zapatrzony w niebo. Podążając za takim kapłanem, na pewno nie zbłądzę. Jezu, uczyń serca nasze według Serca Twego.
3. Zesłanie Ducha Świętego
„Kiedy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem… Nagle dał się słyszeć z nieba szum jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom… Ukazały się im też języki jakby z ognia i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym” (Dz 2,1). Duchu Święty w nasze serca wlej miłość, rozumowi daj światło, woli siłę do wytrwania.
Kapłan poddający się natchnieniom Ducha Świetego zawsze będzie jednoczył ludzi – ale nie wokół siebie, lecz wokół Chrystusa, który go wybrał i powołał.
Dziękujemy Ci, Panie, za każdego kapłana, który ma w sobie Bożego Ducha i tym Duchem zapala serca innych. Jezu, uczyń serca nasze według Serca Twego.
4. Wniebowzięcie NMP
Maryja tak ściśle złączona była z Synem, że godziło się, aby z Nim była w niebie z ciałem i duszą. Prawda ta mówi nam, że „Niepokalana Bogarodzica, zawsze Dziewica Maryja, po zakończeniu ziemskiego życia została wzięta z duszą i ciałem do chwały niebieskiej”. Maryjo – pomagaj nam z nieba nieustannie.
Kapłańskie serce też ma być całkowicie oddane Bogu. Nie może być niczyim niewolnikiem – jedynie niewolnikiem miłości, którą jest Bóg.
Dziękujemy Ci, Panie, za kapłanów, którzy dojrzali do tego, by oddać się w niewolę miłości Maryi, i tak jak Ona – wiernie Ci Służą. Jezu, uczyń serca nasze według Serca Twego.
5. Ukoronowanie NMP
„Wielki znak na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu” (Ap 12,1). „Kto mnie znajdzie, ten znajdzie życie i uzyska łaskę u Pana” (Prz 8,36). Najświętsza Panno, bądź naszą Matką i Królową, bądź także naszą Orędowniczką, Pośredniczką i Pocieszycielką. Pragniemy być tylko małymi gwiazdkami upiększającymi Twoja koronę.
Zwycięska Królowa nieba i ziemi – Ta, która depcze głowę węża. I chociażby nie wiem, jak wielkie zło tego świata sprzysięgło się przeciw kapłanowi, to zawierzając się Maryi, będzie on świadkiem, jak Jej Niepokalane Serce triumfuje w sercach powierzonych mu ludzi.
Dziękujemy Ci, Panie, za zwycięstwo, jakie Maryja odnosi w wielu kapłańskich sercach, które oddały się Jej w opiekę, a przez ich posługę – odnosi zwycięstwo w wielu ludzkich sercach. Jezu, uczyń serca nasze według Serca Twego.
Ojcze w niebie, Twojej opiece powierzamy naszych duszpasterzy,
którzy podają nam chleb Słowa Bożego i chleb Eucharystyczny.
Daj im siły do pracy i serce ojcowskie,
abyśmy przez ich posługę mogli dojść do zbawienia. Amen.
ks. Szymon Mucha
i następnie